Vader Jozef de Hesychast (1897–1959) (wereldnaam: Franciscus Kottis) werd geboren op 12 februari 1897 op het Griekse eiland Paros. In 1921 vertrok hij naar de Heilige Berg Athos om een leven van strikte ascese en ononderbroken gebed te leiden.

Hij leefde jarenlang als kluizenaar in grotten en hutten bij Kleine Sint-Anna en Sint-Basilius, samen met zijn mede-asceten Arsenios en later zijn leerlingen. Als groot hesychast (beoefenaar van de innerlijke stilte) hernieuwde hij de traditie van de Jezusgebed en de leer van de heilige Gregorius Palamas.

Ondanks zijn extreme strengheid vormde hij een kleine maar uitzonderlijke broederschap. Zijn bekendste leerlingen – o.a. vader Efraim van Katounakia, vader Chariton van Vatopedi en vader Efraim van Arizona – werden invloedrijke geestelijke vaders. Door hen werden zes Athos-kloosters hernieuwd en ontstonden tientallen kloosters in Griekenland, Cyprus, de VS, Canada en elders.

Hij stierf op 15 augustus 1959 (O.L.V. Tenhemelopneming). In 2020 werd hij door het Oecumenisch Patriarchaat heiligverklaard als Sint-Jozef de Hesychast. Zijn relieken rusten in het klooster Vatopedi en worden vereerd om hun wonderen en geur van heiligheid.

Zijn geestelijke brieven behoren tot de mooiste schatten van de moderne orthodoxe ascese.