De spreuken van de Heilige Ignatius (Bryanchaninov), een van de beroemdste en meest geliefde heiligen van Rusland.
Verlossing
…verlossing bestaat uit de terugkeer tot de gemeenschap met God.
Ongelukkig is hij, die tevreden is met zijn eigen menselijke gerechtigheid. Hij heeft Christus niet nodig, die Zelf heeft verkondigd: “Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering.” (Mattheüs 9:13).
Gods voorzienigheid, vertrouwen en hoop, eenvoud en verdorvenheid
Er is geen blind toeval! God regeert de wereld en alles wat zich in de hemel en onder de hemel afspeelt, geschiedt naar het oordeel van de wijze en almachtige God ondoorgrondelijk in Zijn wijsheid en almacht, ondoorgrondelijk in Zijn regering.
Als er geen enkele gebeurtenis is die voor God verborgen is, moeten wij God loven voor alles wat er gebeurt.
Het is noodzakelijk ons ervan te verzekeren dat God de deelname van de wereld en de deelname van ieder mens beheerst. De ervaringen van het leven zullen niet aarzelen om deze leer van het Evangelie te bevestigen en te bekrachtigen.
Alle zaken gaan voorbij – zowel goede als slechte – en noch mensen noch demonen kunnen doen wat God niet wil toelaten.
Waarom komt onze geest in opstand tegen Gods oordelen en bevelen? Omdat we God niet geëerd hebben als God…
Uit een levendig geloof in God vloeit een volledige onderwerping aan God voort, en uit onderwerping aan God vloeit vrede van geest en rust van hart voort.
Vanuit het zicht op Gods voorzienigheid wordt in de ziel een diepe zachtmoedigheid en een blijvende liefde voor de naaste gevormd, die door geen wind kan worden beroerd of verstoord.
Over tijden, sociale gebeurtenissen en privélotsbestemmingen wordt door God aanschouwd.
Het zien van Gods voorzienigheid doet het geloof in God groeien.
De christen die permanent naar Gods voorzienigheid kijkt, bewaart zijn moed en standvastigheid te midden van de ergste tegenslagen.
Niet alleen tijdelijke beproevingen, maar ook de toekomstige die de mens te wachten staan bij zijn intrede in de eeuwigheid, voorbij het graf, staan niet verborgen voor de visie van de Goddelijke voorzienigheid.
De christen moet zich nergens zorgen over maken, want de voorzienigheid van God draagt hem in zijn armen. Onze zorg moet zijn dat we trouw blijven aan de Heer.
De nederlaag van één soldaat is niet de nederlaag van het hele leger.
De Heer is in het rechte gedrag een helper maar de goddeloze politicus is een helper voor zichzelf – de Heer komt hem niet te hulp omdat de politicus zelf een wijs man is.
Leven volgens het Evangelie
Wees niet tevreden met het vruchteloos lezen van het Evangelie. Tracht de geboden ervan te vervullen. Lees het Evangelie door daden. Het is het boek van het leven en men moet het lezen met het leven.
Volgens de geboden van het Evangelie zullen wij geoordeeld worden in het oordeel dat God voor ons, orthodoxe christenen, heeft ingesteld… wij zullen geoordeeld worden volgens het Evangelie, dat het nalaten om de geboden van het Evangelie te gehoorzamen een actieve afwijzing van de Heer zelf is.
Het Evangelie is een beeld van de kenmerken van de nieuwe mens, die de Heer uit de hemel is (1 Korintiërs 15:48). Deze nieuwe mens is God van nature. Zijn heilige stam van mensen die in Hem geloven en door Hem veranderd zijn, maakt Hij tot goden door genade.
Nederigheid, liefde, zachtmoedigheid en bijgevolg alle heilige geboden van Christus zijn de troon en rust van de Heilige Geest.
Zoals voor uw eigen gedachten, zo voor de gedachten en de raad van uw naaste, raadpleeg het Evangelie.
De zaligsprekingen van het Evangelie zijn de geestelijke toestanden die in de christen geopenbaard worden door de vervulling van de geboden van het Evangelie; dat de zaligsprekingen de een na de ander geopenbaard worden, uit elkander geboren…
Zuivering wordt tot stand gebracht door de Heilige Geest in een persoon die door het leven uiting geeft aan de wil tot zijn zuivering.
Het belijden van God met de mond zonder belijdenis door daad en door het verborgen leven van het hart in het louter uitvoeren van bepaalde uiterlijke riten en verordeningen van de Kerk wordt beschouwd als lege, zielsvernietigende hypocrisie.
De geboden moeten de ziel zijn van iedere christen en van de christelijke samenleving.
Geestelijke onderscheiding wordt verkregen door het lezen van het Heilige Schrift, in het bijzonder het Nieuwe Testament, en door het lezen van de heilige Vaders, wier geschriften overeenstemmen met het soort leven dat de christen leidt.
Het is noodzakelijk dat het lezen wordt bevestigd en bekrachtigd door de wijze van het leven: weest makers van het woord en niet alleen hoorders die uzelf misleiden (Jakobus 1:22).
Het verblijven in de aanneming tot God door de heilige doop wordt ondersteund door te leven naar de geboden van het Evangelie.
Voor de verlossing is het nodig dat degene die in Christus gedoopt is, woont volgens de wet van Christus.
Menselijke corruptie bestaat uit de vermenging van goed en kwaad. Genezing bestaat uit de geleidelijke verwijdering van kwaad, wanneer meer goed in ons begint te werken.
Intentie
De mens wordt gedreven door zijn manier van denken…
Denken is als het roer van een schip…
De geest is de koning in de mens.
De volgeling van Gods wet, in al zijn oefeningen, in al zijn daden, heeft als doel God te behagen. De wereld is voor hem veranderd in een boek met de geboden van de Heer. Hij leest dit boek door zijn daden, door zijn gedrag en door zijn leven.
Het onderscheid tussen goed en kwaad behoort toe aan het hart – dit is zijn taak. Maar nogmaals, het heeft tijd nodig, het heeft oefening nodig in de geboden van het Evangelie, zodat het hart subtiliteit van smaak verwerft om gezonde wijn van namaakwijn te onderscheiden.
Alles wat met schaamte gepaard gaat, heeft zijn begin in de zonde, ook al schijnt het uiterlijk het hoogste goed te zijn.
Het Goddelijke goed moet niet worden verworpen als sommigen, of velen, het voor kwaad hebben gebruikt.
Geestelijke strijd
Verdriet wordt verzoeking genoemd omdat het de innerlijke toestand van het hart openbaart.
Veel minder schadelijk is de bezetenheid door demonen in vergelijking met het ontvangen van een vijandelijke gedachte die de ziel voorgoed kan vernietigen.
Zonde en berouw, trots en nederigheid
In berouw ligt het hele mysterie van verlossing.
Berouw is het bewust zijn van de zondeval, het bewust zijn van de behoefte aan een Verlosser…
Berouw kan niet gecombineerd worden met een willekeurig leven in zonde.
Een gevoel van berouw is niet te vergelijken met iemand die heel tevreden is met zichzelf en alleen maar verleiding en allerlei gebreken om zich heen ziet.
De belangrijkste tekenen van trots zijn kilheid tegenover anderen en het opgeven van de biecht.
De nederige geeft zich geheel over aan de wil van God… De nederige vertrouwt op God – niet op zichzelf of op mensen. En daarom is zijn gedrag eenvoudig, recht, stevig en majestueus.
Nederigheid ziet zichzelf niet als nederig.
Valse nederigheid gaat altijd gepaard met een verzonnen buitenkant: daardoor verkondigt zij zichzelf.
Valse nederigheid houdt van scènes: zij bedriegt en wordt door hen bedrogen.
De grootste trots is toegeven dat men vrij is van trots.
Allerlei duivelse bekoringen, die aan het ascetisch gebed worden onderworpen, komen voort uit het feit dat het gebed niet geplaatst is in de grondslag van berouw, dat berouw niet tot de bron, de ziel en het doel van het gebed wordt gemaakt.
De Farizeeër, die afziet van de uitvoering van Gods geboden, die de essentie van de Wet zijn, zoekt de verfijning van de uiterlijke details…
Zich bewust zijn van zichzelf als zondaar is noodzakelijk voor de verlossing, maar zichzelf verwijten maken en zich in alle richtingen haasten vanwege de zondigheid is zeer schadelijk. “Alles wat buitensporig is, komt van demonen,” zei de Eerwaarde Pimen de Grote.
Verlangt van uzelf niet het onmogelijke; verlangt van uw ziel niet wat zij niet kan geven. Genees uw hartstocht met berouw en vul het gemis van uw werk aan met de geestelijke drift.
Veel en vaak schaden wij onszelf door dingen van onszelf te eisen die niet van onszelf zijn.
Het is dwaas om het onmogelijke te zoeken.
We moeten niet meer eisen van je ziel en van je hart dan wat ze kunnen geven.
Wees mild voor uw ziel in haar zwakheden. Overdreven strengheid leidt af van berouw en leidt tot moedeloosheid en wanhoop.
De studie van deugden die niet passen bij de manier van leven, brengt mijmeringen teweeg en leidt tot een valse toestand. Het beoefenen van deugden die niet in overeenstemming zijn met de manier van leven, maakt het leven vruchteloos.
Liefde voor de naaste, zorg voor het heil van anderen, veroordeling, wrok, vergeving
Liefde voor de broeder bestaat in het vervullen van de geboden des Heren aangaande Hem (2 Joh. 1: 6).
De juiste liefde voor de naaste bestaat uit de vervulling van de geboden van het Evangelie richting Hem…
Uw geest, geleid door het Evangelie, zal zich dan verootmoedigen (nederig worden) voor elke naaste, wanneer hij Christus ziet in elke naaste.
En de heilige vaderen bevelen ons niet om van onze naasten de vervulling van een gebod te verlangen, want dat zou alleen maar de vrede verstoren.
Liefde voor onze naaste wordt voorafgegaan en vergezeld door nederigheid tegenover hem. Het haten van de naaste wordt voorafgegaan door veroordeling, vernedering, kwaadsprekerij, verachting van hem, anders gezegd hoogmoed.
Doe wat u kunt en wat de wet u toestaat voor uw naasten, maar vertrouw hen altijd aan God toe en uw blinde, vleselijke, onbewuste liefde zal beetje bij beetje veranderen in een geestelijke, redelijke, heilige liefde.
We moeten alle mensen aan God overlaten. Dit is ook wat de Kerk ons leert. Zij zegt: “Laten wij onszelf en elkaar en ons hele leven aan Christus God geven.”
Over hen die ongehoorzaam zijn en geen acht slaan op het woord van verlossing moeten wij niet te veel treuren, maar nadat wij gezegd hebben wat passend voor hen is, moeten wij hen overgeven aan de wil van God die hen op het rechte pad kan brengen door andere instrumenten en middelen waarvan er ontelbare in Zijn rechterhand zijn.
Het gebed heeft een sterkere uitwerking op naasten dan woorden gericht tot hen, want het gebed alleen brengt de almachtige God in actie en God doet met zijn schepselen wat Hij wil.
Bedenk dat de Verlosser Petrus zei dat Hij Hem moest volgen en toen Petrus naar een ander vroeg en zich om een ander bekommerde, hoorde hij: “Wat gaat het u aan een ander te volgen, Mij volgt gij.”
Door voorbarig en verkeerd voor anderen te zorgen, vergeten of verzwakken wij dikwijls onze zorg voor onszelf.
Om onze naasten niet te veroordelen moeten we ons onthouden van oordelen over onze naasten…
Wij moeten ons met geweld afkeren van het oordelen over onze naasten, ons ertegen wapenen door de vreze Gods en door nederigheid.
Een dienaar van Christus kan niemands vijand zijn.
Gehoorzaamheid
Echte gehoorzaamheid is gehoorzaamheid aan God, de Enige God.
Geloof in de mens leidt tot onstuimig fanatisme.
Zielsverwoestend acteren en de treurigste komedie zijn de ouderlingen die de rol van de oude heilige ouderlingen overnemen zonder hun geestelijke gaven…
Vrijheid
Weest vrij! Bind jezelf niet vast door enige te strikte nauwgezetheid. Regels voor de mens, niet de mens voor regels.
Houdt in uw leven een redelijke verhouding en balans aan zonder u te binden aan kwantiteit.
Het gezegde van de Heer over de sabbat, dat deze voor de mens is en niet de mens voor de sabbat, kan en moet worden toegepast op alle vrome daden en daaronder ook op de gebedsregel.
Besteed al uw aandacht aan de geboden van het Evangelie, maak uzelf daardoor tot een levend, voor God welgevallig offer. Wees in uiterlijke handelingen die geen invloed op de ziel hebben, zoals het veranderen van kleding en dergelijke, vastberaden vrij.
Gebed
De weg naar God is het gebed.
De ziel van het gebed is aandacht.
Het onophoudelijk uitspreken van gebeden verdrijft de gedachten.
De Vaders bevelen dat de regel voor de Christen zo simpel en ongecompliceerd mogelijk moet zijn.
De essentie van het opzeggen van een gebedsregel is dat het met aandacht moet worden gedaan. Van aandacht wordt onze geest nederig en van nederigheid komt berouw. Om de regel zonder haast te kunnen uitvoeren, moet de regel gematigd zijn.
Vasten
Zoveel als ongeremd vasten schadelijk is, zoveel meer schadelijk is onmatig vasten.
Zieken en ouderen moeten oppassen voor overmatige lichamelijke inspanning.
Kerk
Zonder gehoorzaamheid aan de Kerk is er geen nederigheid. Zonder nederigheid is er geen verlossing: verootmoedig mij, en verlos mij, zei de Profeet (Ps. 114:5).
Aangezien de mens uit ziel en lichaam bestaat, bleken uitwendige riten en geboden noodzakelijk.
De zwakheid van de priester als mens sluit de toediening van de mysteriën niet uit; deze worden toegediend vanwege de genade van het priesterschap waarmee hij begenadigd is, en niet vanwege zijn eigen deugden, hoewel het aangenaam is te zien hoe een mens zijn eigen deugden combineert met de gaven van de genade.
Ketterij
Ketterij is de valse leer van het Christendom. Ketterij is de zonde van de geest. De essentie van deze zonde is godslastering.
Alle oude ketterijen, onder verschillende wisselende gedaanten, streefden hetzelfde doel na: zij ontkenden de Godheid van het Woord en verdraaiden het dogma van de menswording. De nieuwere ketterijen verwerpen het liefst de werking van de Heilige Geest.
Houding tegenover ongelovigen
Wie de heerlijkheid van het christendom is ontnomen is niet verstoken van de andere heerlijkheid die hij bij de schepping heeft ontvangen: hij is het beeld van God.
Rijkdom en armoede
Tijdelijke rijkdom wordt onrechtvaardig genoemd omdat zij het gevolg is van de zondeval.
Kennis
Het is beter onwetendheid te bekennen dan een geestelijk schadelijke kennis tentoon te spreiden.
Wonderen
De wens om tekenen te zien is een teken van ongeloof en tekenen werden aan ongelovigen gegeven om hen tot geloof te bekeren.
Wereldse zaken
Huishoudelijke karweitjes zijn zeer nuttig: zij nemen ledigheid weg en verlichten de ongeziene strijd van de geest.
Biografie van de heilige Ignatius (Bryanchaninov)
De heilige Ignatius (Bryanchaninov) (1807-1867) was een 19-eeuwse Russische geestelijke schrijver, bisschop, theoloog en prediker.
Hij werd geboren in een oude adellijke familie, op 5 (17) februari 1807, in het dorp Pokrovskoye in de provincie Vologda.
In de wereld heette de toekomstige heilige Dmitri Aleksandrovitsj Bryanchaninov.
Als kind voelde hij zich geneigd tot gebedsarbeid en afzondering. Op aandringen van zijn vader ging Dimitri in 1822 naar een militaire ingenieursschool, waar hij in 1826 afstudeerde. Voor de jongeman lag een schitterende wereldlijke carrière in het verschiet, maar nog vóór de eindexamens diende hij zijn ontslag in, omdat hij het kloosterleven wenste na te streven.
Dit verzoek werd niet ingewilligd, en Dimitrij Aleksandrovitsj ging in dienst in het fort Dinaburg, waar hij ernstig ziek werd. Op 6 november 1827 ontving hij zijn begeerde ambtsrust en trad onmiddellijk als novice in het klooster.
Op 28 juni 1831 werd D.A. Bryanchaninov tot monnik gewijd waarbij hij de naam Ignatii aannam ter ere van de heilige martelaar Ignatius van Bogonosetsky. Op 5 juli werd hij tot hierodiaken gewijd en op 20 juli tot hieromonk. Vervolgens werd hij in 1833 tot hegumen verheven en in 1834 tot archimandriet.
Op 27 oktober 1857 werd hij tot hiërarch gewijd in de Kazan-kathedraal in Sint-Petrusburg. Hij werd bisschop van de Kaukasus en de Zwarte Zee.
In 1861 trok bisschop Ignatii zich terug en vestigde zich in het Nikolo-Babaev klooster in het diocees Kostroma, waar hij een teruggetrokken leven van gebed leidde tot zijn dood op 30 april (12 mei), 1867.
Heilige Ignatius werd heilig verklaard op 6 juni 1988. Vóór zijn heiligverklaring op 26 mei 1988 werden zijn relieken overgebracht naar het heilige Vvedenski Tolgski-klooster in Jaroslavl waar zij tot op heden zijn gebleven.
